Samochody dostawcze

Żuk to pojazd przestarzały, który cierpi na wiele przypadłości, wciąż jednak z uwagi na niską cenę zakupu, eksploatowany jest m.in. przez rolników, sprzedawców warzyw i owoców oraz przez ochotniczą straż pożarną. Poza niską ceną zakupu atutami Żuka są tanie części, prosta budowa (poza przednim zawieszeniem)i różnorodność wersji nadwoziowych. Minusy to natomiast ponadprzeciętna awaryjność, brak wspomagania kierownicy, wycieki z silników oraz bardzo niski komfort jazdy.

Komisy i giełdy z autami dostawczymi obecnie pękają w szwach, a małych pojazdów użytkowych jest w kraju więcej niż np. rok temu. Niektórych modeli jednak brakuje, a każdy długi i wysoki (L3H3) niemiecki lub francuski dostawczak o DMC do 3,5 t, będący w dobrym stanie, szybciej niż w 2006 roku znajduje nowego właściciela. Z uwagi na niskie ceny coraz większą popularność zyskują w tym roku samochody azjatyckie, do niedawna spotykane (starsze roczniki) na giełdach i w komisach tylko sporadycznie. Zresztą w Niemczech i Holandii sytuacja jest podobna, dla przykładu przeciętny

Całkiem sporo oferowanych tu aut ma więcej niż piętnaście lat. Kondycyjnie najlepiej prezentują się Mercedesy (np. 208) i Volkswageny (T4, LT), ale za ten dobry stan trzeba słono płacić. Tańsze są Fordy Transity i Fiaty Ducato, jednak niektóre egzemplarze powinny natychmiast trafić do mechaników i blacharzy. Ostatnio mniejsza jest podaż samochodów z Francji.

Planujący zakup na tutejszej giełdzie używanego dostawczaka w wersji skrzyniowej mają wybór. Gros ostatnio wystawianych pojazdów tego typu wyprodukowano w latach 90. i sprowadzono do kraju z Niemiec. Pomimo dość dużych przebiegów sprawiają wrażenie dobrze utrzymanych, a ich ceny nie przekraczają 20 tys. zł. Ponadto większość sprzedających dorzuca plandeki gratis.

Strada znaczy tyle co droga, ale noszącego tę nazwę pikapa Fiata, który w drugiej połowie czerwca oficjalnie zadebiutował na naszym rynku, będzie można posyłać tam, gdzie większych aut się nie opłaci lub się one nie zmieszczą. Fiat Strada produkowany jest w dwóch wersjach, tj. z kabiną krótką i długą. Ta druga różni się od pierwszej tym, że za rzędem siedzeń ma trzydziestocentymetrową szparę, gdzie można upchnąć trochę bagaży, których nie sposób wozić na odkrytej skrzyni ze względu na ich wartość lub wrażliwość na zmiany aury. Schowek ten jednak wygospodarowano kosztem skrócenia paki. Na specjalne zamówienie jest pokrowiec na skrzynię przydatny w przypadku transportowania przedmiotów niewystających ponad burty.

Do krajowych dilerów Skody trafił Praktik zbudowany na bazie oferowanego od ub.r. osobowego Roomstera. Ten nowy dostawczak jest jedynym oferowanym u nas autem użytkowym tej czeskiej marki. Standardowe wyposażenie Skody Praktik obejmuje m.in. poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, ABS, wspomaganie elektrohydrauliczne i regulowaną w dwóch płaszczyznach kierownicę. Wśród elementów wyposażenia dodatkowego są m.in. boczne poduszki powietrzne, ESP, reflektory przeciwmgielne z doświetleniem zakrętów. Praktik w bazowej wersji, z najsłabszym silnikiem benzynowym kosztuje 42,0 tys. zł (brutto), z motorem 1,4-litrowym jest droższy o 4,3 tys. zł. Zakup najtańszego diesla wiąże się w wydatkiem 52,5 tys. zł, auto z silnikiem 80-konnym kosztuje 55,0 tys. zł.

Z początkiem letniej kanikuły tradycyjnie już osłabł tu popyt na nowsze, wysoko wyceniane przez sprzedających samochody dostawcze. Ostatnio większość amatorów pojazdów użytkowych uważnie przygląda się jedynie autom tańszym, świeżo importowanym z zachodu Europy. Tradycyjnie najszybciej finalizują transakcje właściciele wozów wyprodukowanych w Niemczech: Volkswagenów, Fordów i Mercedesów.

Na sektor z dostawczakami powróciły ostatnio samochody niemieckie. W maju i czerwcu podaż Mercedesów i VW mocno spadła i na niektórych giełdach nie było nawet jednego wystawionego Sprintera czy T4. Teraz na placu są świeżo sprowadzone auta niemieckich marek. Większość wyprodukowano w drugiej połowie lat 90. Co ciekawe, przywieziono je głównie z Holandii, Belgii i Francji.

Citroen Jumpy pierwszej generacji jest reprezentantem niezbyt licznej grupy aut dostawczych o rozmiarach pośrednich pomiędzy samochodami użytkowymi zbudowanymi na bazie osobówek segmentu B, np. Oplem Combo czy VW Caddy, a najpopularniejszymi dostawczymi "średniakami", takimi jak VW Transporter czy Ford Transit. Zaletami samochodów dostawczych z Francji są przede wszystkim: ekonomiczne silniki (1.9 D oraz 2.0 HDI), trwały wolnossący diesel, ustawna ładownia oraz komfort jazdy prawie jak w osobówce. Minusy to z kolei: nietrwałe przednie zawieszenie, rdza, wycieki oleju z silnika i kłopoty z instalacją elektryczną.

Na przełomie sierpnia i września do polskich dilerów Renault Trucks trafi odświeżone Renault Mascott. Zmiany w pojeździe są niemal niewidoczne z zewnątrz, jednak udoskonalono jedne z najważniejszych elementów wozu - silnik, skrzynię biegów i tylny most. "Maskotka" po modernizacji wyposażana jest w nową skrzynię biegów. Mechaniczna przekładnia S6 - 380 ma sześć przełożeń do jazdy w przód i może przenosić (jest wzmocniona) wyższy maksymalny moment obrotowy niż stosowana w dotychczasowym modelu sześciostopniowa skrzynia S6 - 350. Z programu wypadła natomiast pięciostopniowa skrzynia S5 - 270. Jak zapewnia Renault Trucks, skrzynia S6 - 380 jest trwalsza, cichsza i łatwiejsza w obsłudze niż dotychczasowe.

Opisywana towarowa Toyota to solidny "japończyk". Jest trwała, niedroga w eksploatacji i w przeciwieństwie do wielu innych aut z Kraju Kwitnącej Wiśni nie zrujnuje kieszeni właściciela podczas ewentualnej wizyty w serwisie. W tych modelach Toyoty niewielki jest wybór wersji silnikowych. Trzon oferty na krajowym rynku wtórnym stanowią Hiace napędzane 2,4-litrowym wolnossącym dieslem. Sporadycznie trafiają się auta ze 100-konnym silnikiem benzynowym 2.0. Obie jednostki są elastyczne, a ich apetyt na paliwo jest umiarkowany. Średnie spalanie ropniaków zazwyczaj nie przekracza 10 l ON na 100 km podczas jazdy z pełnym obciążeniem, a u benzyniaków jest o litr większe.

Brak ciągników siodłowych, sporo samochodów dostawczych zbudowanych na bazie "osobówek" segmentu B, a także olbrzymia podaż aut o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 t - to obraz podpoznańskiej giełdy pod koniec wiosny. Wśród "staruszków" największym zainteresowaniem cieszą się ładnie utrzymane furgony VW T4 oraz Mercedesy 208 i 210. Kończy się jednak zazwyczaj na oglądaniu, bo ceny są wysokie, a sprzedający nie kwapią się do ich obniżania.